Salah satu perkataan-perkataan berikut digunakan seiring dalam menyatakan 'kepunyaan' :
'Am'.
'Is'.
'Are'.
'Was'.
'Were'.
'Kepunyaan' (Bahasa Inggeris : 'Ownership') adalah 'non-verb', ia tidak tertakluk kepada sistem objek dan masa ('tense'). Tetapi perkataan iringannya dianggap sebagai 'verb' dan tertakluk kepada sistem objek dan masa.
Berikut ialah struktur dimana 'kepunyaan' biasa digunakan :
(Objek) + 'am/is/are/was/were' + (kepunyaan).
'Am' digunakan jika 'objek' ialah 'I' dan 'kepunyaan' ujud pada masa sekarang.
'Is' digunakan jika 'objek' ialah 'singular' dan 'kepunyaan' ujud pada masa sekarang.
'Are' digunakan jika 'objek' ialah 'you, plural' dan 'kepunyaan' ujud pada masa sekarang.
'Was' digunakan jika 'objek' ialah 'singular' dan 'kepunyaan' ujud pada masa dahulu.
'Were' digunakan jika 'objek' ialah 'you, plural' dan 'kepunyaan' ujud pada masa dahulu.
Contoh :
| English | Melayu |
| I am his | Saya (sekarang) dia punya |
| I was his | Saya (dahulu) dia punya |
| It is mine | Ia (sekarang) saya punya |
| It was mine | Ia (dahulu) saya punya |
| These books are ours | Buku-buku ini (sekarang) kami punya |
| These books were ours | Buku-buku ini (dahulu) kami punya |
Kadang-kadang 'kepunyaan' disatukan dengan 'objek'.
Contoh :
| English | Melayu |
| My students | Para pelajar saya |
| Your players | Para pemain awak |
| Our dancers | Penari-penari kami |
| His teacher | Gurunya |
| Her headmaster | Guru Besarnya |
Catitan :
- Ada beberapa lagi jenis 'tense' yang tidak dinyatakan di sini yang mempengaruhi cara 'kepunyaan' dinyatakan.
No comments:
Post a Comment