2. Mengenali 'Infinitive' (perkataan dasar)

Dalam bahasa Inggeris, seperti juga dalam bahasa Melayu, terdapat perkataan-perkataan asas (dasar) bagi perbuatan ('verb' - samada 'action verb', 'non-action verb', 'linking verb') dan status/kejadian/peristiwa ('non-verb'). Dalam bahasa Inggeris, ia dipanggil 'infinitive'. Jadi, 'infinitive' adalah 'perkataan dasar' atau 'perkataan asas' bagi 'verb' (perbuatan) (samada 'action verb', 'non-action verb', 'linking verb') dan 'non-verb' (bukan perbuatan).

Contoh :

Melayu (Perkataan dasar)	English (Infinitive)
Ambil	Take
Cakap	Talk
Jalan	Walk
Dengar	Listen
Tulis	Write
Tendang	Kick
Lihat	See
Ajar	Teach
Simbah	Pour
Fikir	Think
Jatuh	Fall
Mula	Begin
Akhir	End

Mengapa perkataan-perkataan itu dikenali sebagai perkataan asas (dasar) (bagi perbuatan dan status/kejadian/peristiwa) ?

Ini adalah kerana, dari perkataan asas itu boleh terbentuk perkataan-perkataan lain yang berkaitan langsung dengan perkataan dasar itu. Maksudnya perkataan dasar itu menjadi asas kepada ujudnya perkataan-perkataan lain. Ataupun kita katakan, ada perkataan-perkataan (lain) yang ujudnya berasaskan kepada perkataan dasar itu.

Contohnya, dari perkataan dasar 'eat', boleh terbit perkataan-perkataan lain yang berkaitan seperti 'eats', 'eating', 'ate', 'eaten'.

Dalam bahasa Inggeris, 'infinitive' (perkataan dasar) boleh berubah menjadi 'verb' disebabkan perkara berikut : Kombinasi 'bentuk' dan masa ('tense') bagi perkataan dasar tersebut.

Tidak ada peraturan khusus bagaimana untuk mengubah bentuk perkataan dasar ('infinitive') kepada bentuk-bentuk lain walaupun kebanyakan pertukaran bentuk dilakukan dengan menambah huruf/huruf-huruf 's, ed, ing' dsb kepada perkataan asas. Oleh itu cara terbaik ialah dengan banyakkan membaca bahan bacaan dalam bahasa Inggeris atau mencari senarai-senarai yang dibuat oleh mana-mana orang di buku atau di internet.